Ένα παραμύθι για να μάθουμε τις λέξεις με διπλά σύμφωνα

Ήρθε η ώρα να μάθουμε τις λέξεις με διπλά σύμφωνα... Θα μπορούσαμε να τις αποστηθίσουμε με πολλές ασκήσεις και αντιγραφή... αλλά εμείς (η Β' τάξη του Σ.Ε.Π. Ηρακλείου) αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι πιο δημιουργικό και διασκεδαστικό! Γράψαμε μια ιστορία με όσο περισσότερες λέξεις με διπλά σύμφωνα μπορούσαμε! Η φαντασία και οι λέξεις μας οδήγησαν μόνες τους στους μαγεμένους δρόμους των παραμυθιών. Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε την ιστορία μας και είχε πολύ πλάκα! 

Τι λέτε; μετά απ' όλα αυτά θα τα γράφουμε σωστά; 

Διαβάστε την ιστορία μας και μετά απαντάτε...

Ο ιππότης Αχιλλέας και η διπλοαγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα

Πολλά πολλά χρόνια πριν ζούσε κάπου στην Ελλάδα… ή μάλλον στη Γαλλία… ο γενναίος ιππότης Αχιλλέας που είχε κόκκινα μαλλιά και λαμπερό βλέμμα.
Είχε χάσει την αγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα και την αναζητούσε παντού. Μια μέρα βρήκε έναν μαγεμένο ιπποπόταμο, τον καβάλησε κι εκείνος κάλπασε προς την άμμο της θάλασσας. Κάλπαζαν για εννιά μέρες κι εννιά νύχτες, ώσπου έφτασαν σε μια αμμουδιά όπου καθόταν ένας παππούς εκατόν εννιά χρονών. Ο Αχιλλέας κατάλαβε ότι ο παππούς ήταν ξεχωριστός και του είπε:

-Εσύ σοφέ μου παππού, ξέρεις που θα βρω την αγαπημένη μου πριγκίπισσα Ιωάννα;

-Την αγαπάς πολύ ε; ρώτησε ο παππούς.

- Μόνο την αγαπάω; Τη διπλοαγαπάω!

-Ε… τότε θα σε βοηθήσω να βρεις τη… διπλοαγαπημένη σου Ιωάννα. Το Σάββατο που μας έρχεται να κοιτάξεις στα σύννεφα, εκεί θα δεις γραμμένα τέσσερα γράμματα, θα τα διαβάσεις δυνατά και… θα δεις. Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα!

-Τι…; απόρησε ο Αχιλλέας

Αλλά… δεν πρόλαβε να πει κάτι άλλο και ο παππούς εξαφανίστηκε.

Ο ιππότης περίμενε στην ακροθαλασσιά παρέα με τον ιπποπόταμο ώσπου ήρθε το Σάββατο. Τότε κοίταξε στα σύννεφα και διάβασε δυνατά: ΑΝΝΑ… ξαφνικά εμφανίστηκε η μάγισσα Άννα - τσουγκράνα.

-Με φώναξε κανείς;

-Εγώ μάγισσά μου, ψάχνω τη διπλοαγαπημένη μου πριγκίπισσα Ιωάννα, ξέρεις πού θα τη βρω;

-Χμ… εγώ δεν ξέρω, αλλά κάποιος άλλος ξέρει σίγουρα. Θα περιμένεις να έρθουν τα Χριστούγεννα και τότε θα ψάξεις να βρεις το πιο ψηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο, στην κορφή θα βρεις έναν ψύλλο, εκείνος θα ξέρει… Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα!

-Μα…

Δεν πρόλαβε να πει κάτι άλλο ο ιππότης Αχιλλέας και η μάγισσα Άννα τσουγκράνα εξαφανίστηκε. Ο ιππότης περίμενε στην ακροθαλασσιά παρέα με τον ιπποπόταμο ώσπου ήρθαν τα Χριστούγεννα και τότε με ευκολία εντόπισε το πιο ψηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο, σκαρφάλωσε στην κορφή και εκεί τον περίμενε ο ψύλλος…

-Χρόνια πολλά ψύλλε… ήρθα για…

-Άσε μη μου πεις… τα ξέρω όλα, τον διέκοψε ο ψύλλος, ψάχνεις τη διπλοαγαπημένη σου πριγκίπισσα Ιωάννα.

-Ναι… πώς… ε… πού…; ο ιππότης Αχιλλέας είχε χάσει τα λόγια του.

-Σου είπα… τα ξέρω όλα! Λοιπόν, βλέπεις εκεί πίσω από τους λόφους ένα κάστρο;

-Ναι

-Εκεί μέσα υπάρχει μια αίθουσα με εννιά κόκκινες πύλες, πίσω από τη μία πύλη είναι κρυμμένη η διπλοαγαπημένη σου. Πρόσεξε όμως… αν ανοίξεις κάποια από τις άλλες οχτώ πύλες θα βγουν από μέσα χιλιάδες μέλισσες και θα σε κάνουν κόκκινο από τα τσιμπήματα!

-Σε ευχαριστώ ψύλλε!

Ο Ιππότης Αχιλλέας κάλπασε με τον ιπποπόταμό του και σύντομα βρέθηκε στην αίθουσα με τις εννιά κόκκινες πύλες, δε μπορούσε να ανοίξει κάποια στην τύχη… θα ήταν επικίνδυνο… αλλά τότε θυμήθηκε τα περίεργα λόγια που του είχε πει ο παππούς και η μάγισσα… «Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα!»…

Αυτό είναι! Κόλλησε το αυτί του σε κάθε πύλη και στις οχτώ άκουγε ένα έντονο ζουζούνισμα, μόνο σε μία δεν άκουσε κάτι, την άνοιξε και επιτέλους αντίκρισε τη διπλοαγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα και αμέσως αρραβωνιάστηκαν!

Κι από τότε έζησαν διπλά καλά κι εμείς διπλοκαλύτερα!