Ας δούμε το σχολείο σαν μία ολότητα!

Το σχολείο είναι μία μεγάλη κοινότητα μαθητών διαφόρων ηλικιών και εκπαιδευτικών οι οποίοι έχουν όλοι έναν κοινό στόχο, τη γνώση. Όμως, αν και συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, συνήθως δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των μελών της. Κάθε τάξη αποτελεί μία κλειστή ομάδα και οι μαθητές δρουν αποκλειστικά μέσα σε αυτήν.
Η νέες όμως παιδαγωγικές τάσεις έρχονται να ρίξουν τους τοίχους και να δημιουργήσουν ένα σχολείο που θα λειτουργεί σαν ολότητα και όχι τμηματικά. Υπάρχουν διάφορες δραστηριότητες που θα μπορούσαμε εύκολα να εντάξουμε στη σχολική μας πραγματικότητα, προκειμένου να ενώσουμε όλες τις τάξεις.

Εβδομαδιαία projects

Πολλοί εκπαιδευτικοί στο άκουσμα και μόνο της λέξης project τρομάζουν, διότι θεωρούν ότι είναι κάτι δύσκολο. Όμως αυτό δεν ισχύει, το μόνο που χρειάζεται είναι καλή οργάνωση. Στην αρχή της χρονιάς το εκπαιδευτικό προσωπικό μπορεί να ορίσει ορισμένα projects τα οποία θα γίνουν κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς. Αυτά μπορεί να είναι βδομάδα λογοτεχνίας, βδομάδα αθλητισμού, βδομάδα εθνών κ.α. Τα projects δε χρειάζονται να είναι πάνω από τέσσερα, αλλά αν θέλετε ξεκινήστε για αρχή με ένα! Τη βδομάδα του project οι εκπαιδευτικοί της κάθε τάξης οργανώνουν κάποιες δραστηριότητες και στο τέλος της βδομάδας συγκεντρώνονται όλες οι τάξεις μαζί και παρουσιάζουν τη δουλειά τους. 
Για παράδειγμα στην εβδομάδα της λογοτεχνίας τα παιδιά της κάθε τάξης επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο βιβλίο, το μελετάνε και κάνουν δραστηριότητες πάνω σε αυτό. Στο τέλος της εβδομάδας οι μαθητές μπορούν να ντυθούν σαν τον ήρωα του βιβλίου να ετοιμάσουν ένα πανό και να παρουσιάσουν το βιβλίο τους μπροστά σε όλο το σχολείο. Έτσι, τα παιδιά επικοινωνούν το βιβλίο τους στο υπόλοιπο σχολείο, ξεφεύγουν από την καθημερινή σχολική ρουτίνα και μαθαίνουν βιωματικά.

Υιοθετήστε ένα πρωτάκι!

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα μεγάλα παιδιά των σχολείων μας κοροϊδεύουν και ενοχλούν τους μικρότερους μαθητές μας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μαθητές μας δε γνωρίζονται και δε σέβονται ο ένας τον άλλο.
Ένας απλός τρόπος για να αλλάξουμε αυτήν τη στάση είναι να φέρουμε τα μεγάλα και τα μικρά παιδιά πιο κοντά. Μπορούμε να ορίσουμε μία ώρα ή και περισσότερες την εβδομάδα, όπου η μεγαλύτερη τάξη θα πηγαίνει σε μία μικρότερη για να τη διδάξει, να διαβάσουν παραμύθια ή να κάνουν κάποια κατασκευή. Τα μεγαλύτερα παιδιά θα πρέπει να έχουν ενημερωθεί και να έχουν προετοιμαστεί, σε αυτό μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς δίνοντας τους ιδέες και υλικό. Μέσα από αυτή τη διαδικασία τα παιδιά έρχονται πιο κοντά, γνωρίζοντας το ένα το άλλο, τα μεγαλύτερα παιδιά αντιλαμβάνονται καλύτερα το αντικείμενο που διδάσκουν και τα μικρότερα νιώθουν πιο άνετα ανάμεσα σε παιδιά κι έτσι η συγκεκριμένη διδασκαλία έχει καλύτερα αποτελέσματα.

Το πορτρέτο

Μία πολύ ωραία πρόταση για να έρθει η σχολική μας κοινότητα πιο κοντά είναι η δημιουργία του πορτρέτου ενός παιδιού που συμπαθούμε, εκτιμάμε και θαυμάζουμε. Κάθε μαθητής της τάξης μας θα πρέπει να βρει ένα άτομο εκτός τάξης που να το εκτιμά και να του πάρει μία συνέντευξη. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει το κάθε παιδί να έχε ετοιμάσει προσεχτικά ορισμένες ερωτήσεις που θα κάνει στο άτομο που θα έχει επιλέξει. Οι ερωτήσεις αυτές θα έχουν σκοπό να γνωρίσει καλύτερα το άτομο αυτό, να μάθει πράγματα για τη ζωή του και τα ενδιαφέροντά του. Την ώρα της συνέντευξης το παιδί θα πρέπει να σημειώνει τις απαντήσεις του ατόμου που έχει επιλέξει.
Στο τέλος ο κάθε μαθητής μας θα πρέπει να ετοιμάσει το πορτρέτο του ατόμου που έχει επιλέξει γράφοντας όσα όλα έμαθε γι’ αυτό το άτομο. Η παρουσίαση της δουλειάς αυτής μπορεί να γίνε είτε μπροστά σε όλο το σχολείο είτε μέσα στην τάξη μας.

Γενικά θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι το σχολείο μας είναι μία ολότητα! Ας φέρουμε τις τάξεις μας κοντά για να μεγαλώσουμε παιδιά με ενσυναίσθηση. Δοκιμάστε το και δε θα χάσετε!

*Κείμενο: Ειρήνη Καριωτάκη